Aforyzm czy banał ?

Motto:
Wielu ludziom świat wydaje się być piękniejszy z daleka.
autor: Grzegorz

Obserwując otaczający świat i zachodzące w nim wielorakie zjawiska w tym i relacje międzyludzkie, uświadomiłem sobie cytowaną powyżej „prawdę”. Pierwowzór tej tezy miał dużo dłuższy zapis, ale po wielu słów odejmowaniu, zapisałem to banalne odkrycie jako całkiem miło brzmiący aforyzm, tak myślę.
Świat ogólnie jest ciekawy i piękny, choć zapewne są miejsca, gdzie przebywanie nie należy do przyjemnych momentów, właśnie przez bliskość doznawanych wrażeń wzrokowych i zapachowych o nieeleganckim charakterze. Zmysłami odbieramy jako brzydkie miejsce. Ale to samo miejsce uwiecznione przez malarza lub fotografika zmienia jakość i oglądane z daleka poprzez umiejętne spojrzenie, zachwyca odbiorcę. Wszelkie starówki w miastach uwieczniane są przez różnych artystów ze względu na ich piękno, gdzie lokatorzy tych dzielnic przeważnie mają odmienne zdanie. Zaniedbane, obdrapane tynki, zaśmiecone chodniki przeważnie są udziałem ich mieszkańców. I występuje tutaj ciekawe zjawisko. Ci sami ludzie oglądając foldery reklamowe innych miast, zachwycają się ich urodą, pomimo, że w tych osławionych miejscach stan techniczny zabudowy i infrastruktury jest często bardzo podobny do ich „rodzinnego” gniazda.
Przykładem jest moje miasto Wałbrzych, które utrwalone w pamięci niektórych obecnych i byłych mieszkańcach jako zaniedbane złymi procesami polityki gospodarczej socjalistycznego państwa, ma opinię brzydkiego. A wystarczy tylko pospacerować na jakąkolwiek górkę w tym mieście lub w okolicach, skąd można zobaczyć panoramę lub części dzielnic tego miasta, żeby zauważyć, że tak pięknej okolicy i przestrzeni o każdej porze roku, niewiele miast na świecie może się pochwalić. Teraz, gdy zaczynają się remonty „wizytówek” Wałbrzycha i ciągów komunikacyjnych, będzie można wyraźniej zauważyć urok i kamienic, i całych dzielnic z bliska. Piękno Wałbrzycha nie będzie musiało i nie musi się wydawać tylko z daleka.
Podobnie jest z ludźmi. Obserwując czy to w telewizji, czy na różnego rodzaju imprezach pewne okrzyknięte bożyszczami postacie, wydają się właśnie z daleka być wspaniałymi osobowościami, wręcz ideałami. Wielu gotowych jest wiele poświęcić dla owych idolów, artystów wszelakich sztuk lub przywódców politycznych. Ale poznając ich z bliższej perspektywy, okazuje się, że posiadają wady i wcale nie są tak dowcipni i inteligentni jakby się wcześniej wydawało. Od bliskich nam osób zaś oczekujemy, aby byli podobni do nas lub zachowywali się zgodnie z naszymi oczekiwaniami. Ale, gdy nie spełniają tych warunków, są dla nas nieciekawi, wręcz odpychający, pomimo że w swojej różnorodności nie odbiegają od wcześniej wspomnianych „wzorców naśladowania”. Zapewne kiedyś każdy odczuł w stosunku do siebie, ale też sam określił negatywne emocje w stosunku do bliźnich według powyższego schematu. Ciągłe zmiany procentowego poparcia polityków są tego wyraźnym dowodem, a w bliższych kręgach tezę tę potwierdza choćby jedno z powiedzeń: „z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu”. Żeby nie psuć wizerunku otoczenia, które lubię, a także obrazu swojego osobistego, intuicyjnie starałem się, a teraz już z pełną świadomością, prezentuję świat z pewnej „dobrej” odległości. Mam nadzieję, że to co zaprezentuję, będzie się odbiorcom tej strony podobać.
Poniżej multimedialne obrazki ze świata, który wydaje mi się piękny.
Pozdrawiam – naiwny Grzegorz.

Fragmenty obrazków z wizyty u przyjaciół.

Unisław leży blisko Wałbrzycha, a tam blisko jest Lesista Wielka. Poniżej obrazki z niedzielnej wycieczki na tę górę.